(نویسنده / مقاله ای از: مهندس سهراب انصاری )
شما از اینترنت استفاده نمی کنید! هرگز چنین کاری نکرده اید! شما یکی از خدمات مجموعه ی اینترنت را به کار می گیرید ؛...
پس از اینترنت هم می توانید استفاده کرده باشید اما شما در واقع از مجموعه ای از زیر شاخه های اینترنت(پروتکل های اینترنت) استفاده می کنید به نام کلی "وب" .
شبکه ی جهانی ( شبکه مادر ) اینترنت لایه های مختلفی برای ارایه و کار با سرویس ها و امکانات خود دارد که هر لایه پروتکل های(بسته های خدماتی نرم افزاری برنامه نویسی شده مخصوص در شبکه) مخصوص به خود را دارد.
لازم دانستم در ابتدای بحث بگویم که بعضی از موارد ذکر شده پروتکل نیستند اما برای درک عمومی و اینکه نوشته ها برای همگان قابل فهم باشند اینگونه نام برده شده اند ، همچنین تعریف پروتکل و موارد مختلف در این نوشته بصورت عامیانه و برای درک عموم نوشته شده اند .
یکی از لایه ها لایه ی کاربردی :کلیه کارهای کاربران وب ( در شاخه ی مادر اینترنت ) در این لایه (از دید
خودشان و از نظر توانایی فنی) انجام می شود ، هر چند این لایه به لایه های
دیگر وابستگی حیاتی دارد .....
لایه کاربردی بیشتر توسط برنامهها برای ارتباطات شبکه استفاده میشود،لایه کاربردی شامل تمام پروتکلها و متدهایی می باشد که در حوزه ارتباطات پردازش-به-پرداش در سرتاسر شبکه پروتکل اینترنت (IP) قرار می گیرند. متدهای لایه کاربردی برای برقراری ارتباطات میزبان به میزبان از پروتکل های لایه انتقال(لایه بعدی که در زیر توضیح داده شده) بهره می برند. که پروتکل هایی( بسته های خدماتی نرم افزاری مخصوص در شبکه) چون HTTP و DNS و IMAP و ُSMTP و .. و پروتکل های امنیتی چون SSL ,TLS و بسیاری دیگر در آن قرار دارند ..؛
شما در محیط وب شاید بدون اطلاع از پروتکل هایی به غیر از HTTP استفاده کنید یا درخواست آن را داشته باشید که به شکل آشکار متوجهه آن نخواهید شد...
مثلا ساده ترین مثال برای آن فرستادن E-Mail یا همان پست الکترونیکی خودمان است ..که برای ارسال آن از پروتکل SMTP استفاده می شود بی آنکه عموم بدانند ..البته باید اشاره داشت که برخی اعمال خارج از اختیارات عمومی کاربر و یا در سمت سرویس دهنده انجام / ارایه می شوند نه در سمت سرویس گیرنده..
و یا برخی خدمات چند رسانه ای که بر روی پروتکل IMAP ارایه می شوند مثل دیدن فیلم و ..
ما در مورد مجموعه پروتکل های اینترنت صحبت می کنیم ..
لایه ی کاربردی سوار بر لایه ی دیگری به نام انتقال : که پروتکل های معروفی چون TCP در آن قرار دارند..
در شبکههای رایانهای، لایه انتقال سرویسهای ارتباطی مبدأ به مقصد یا end-to-end را برای برنامههای کاربردی موجود در معماری لایه بندی شده پروتکلها و اجزاء شبکه فراهم میآورد. لایه انتقال سرویسهای مطمئنی از قبیل پشتیبانی از جریان داده اتصال گرا، قابلیت اطمینان، کنترل جریان و تسهیم یا مالتی پلکسینگ را ارائه مینماید.
لایههای انتقال هم در مدل TCP/IP، که مبنا و بنیان اینترنت میباشد، و هم مدل OSI موجود میباشند. تعریف لایه انتقال در این دو مدل کمی با یکدیگر تفاوت دارد. این مقاله در اصل به تعریف لایه انتقال در مدل TCP/IP اشاره دارد.
معروف ترین پروتکل لایه انتقال پروتکل کنترل انتقال یا TCP) Transmission Control Protocol) میباشد. این پروتکل نام خود را از مجموعه پروتکل اینترنت یا همان TCP/IP وام گرفتهاست. از این پروتکل در انتقالات اتصال گرا استفاده میشود در حالیکه پروتکل بدون اتصال UDP برای انتقالات پیام ساده مورد استفاده قرار میگیرد. TCP پروتکل پیچیده تری است و این پیچیدگی به واسطه طراحی وضعیت محوری است که در سرویسهای انتقالات قابل اطمینان و جریان داده تعبیه شدهاست. از دیگر پروتکلهای عمده در این گروه میتوان به پروتکل کنترل ازدحام دیتاگرام DCCP) Datagram Congestion Control Protocol) و پروتکل انتقال کنترل جریان SCTP) Stream Control Transmission Protocol) اشاره نمود.
این لایه نیز خود سوار بر لایه ی دیگری به نام اینترنت :
معروف ترین نامی که از این لایه اینترنت ( مجموعه پروتکل های اینترنت) شنیده اید ...نام پروتکل ای پی IP است ، که آن را به عنوان شماره ی شناسنامه ی یا شناسایی کامپیوترتان می شناسید ...اما این کافی نیست!
لایه اینترنت گروهی از روش های شبکه/ شبکهها در مجموعه پروتکل اینترنت که معمولاً با عنوان TCP/IP شناخته می شود، می باشد. این لایه مجموعه ای از متدها، پروتکلها و مشخصاتی است که برای انتقال دیتاگرامها (بسته ها) از میزبان مبدأ تا میزبان مقصد به کار می رود. این عمل با استفاده از آدرس آی پی که توسط پروتکل اینترنت برای همین منظور تعریف شده است، انجام می شود. لایه اینترنت نام خود را از عملیات شکل دهی اینترنت (با حرف آغازین کوچک) و یا تسهیل بخشیدن در امر شبکه بندی شبکه ها یا internetworking که به معنای مرتبط کردن چندین شبکه با استفاده از دروازهها می باشد، گرفته است.
پروتکل های لایه اینترنت از بسته های مبتنی بر IP استفاده می کنند. لایه اینترنت شامل پروتکل هایی نیست که ارتباط بین نودهای(گره ها) شبکه محلی را تعریف می کنند، اینگونه پروتکل ها در لایه پیوند(لایه بعدی که در زیر توضیح داده شده)) تعریف و گنجانده شده اند.
این لایه نیز سوار بر لایه ی دیگری به نام پیوند :
در شبکههای کامپیوتری، لایه پیوند یا لایه واسط شبکه پایین ترین لایه در میان پشته پروتکل اینترنت (که معمولاً به عنوان "TCP/IP" شناخته میشود) بوده و ساختار معماری شبکه بندی اینترنت را تشکیل میدهد. این لایه مجموعهای از متدها و پروتکلها میباشد که تنها در بخش رابط میزبان عمل میکند. این رابط فیزیکی بوده و اجزای مجازی شبکه برای متصل کردن میزبانها و گرهها در داخل شبکه مورد استفاده قرار میگیرند. پروتکل پیوند مجموعهای از متدها و استانداردهایی است که تنها بین گرههای مجاور در یک شبکه محلی (LAN) و یا یک شبکه گسترده (WAN) انجام وظیفه میکنند.
در این لایه ی می توان به پروتکل های :
ARP/InARP · NDP · OSPF · Tunnels (L2TP) · PPP اشاره کرد.
البته اگر بخواهیم نوشته یا مقاله ای در شاخه مهندسی شبکه داشته باشیم باید مفهوم لایه ها و بسیاری از موارد را به شکلی دیگر ، دقیق تر و با عمقی بیشتر بررسی کنیم که در این مقاله دیگه خودت میدونی!!!
دانش امروزی بشر (حداقل در مورد بحث این مقاله ) آنقدر ها پیشرفت داشته که شما نخواهید توانست بر تمام مطالبی که بحث شد و وجود دارد مسلط شوید مگر آنکه این زمینه را به عنوان زمینه شغلی خود انتخاب کنید که این نیز تسلط شما را تضمین نخواهد کرد ، هر شغل و حرفه ای در پایان به استعداد و علاقه و پیگیری مداوم نیاز دارد ...نیاز دارد برای بهتر بودن ..بیشتر دانستن و توانا بودن ... یک رده ی تحصیلی به تنهایی نمی تواند باعث پیشرفت علم و توانایی های شما باشد ...پس شما هم می توانید در شاخه های مورد علاقه تان بیشتر بدانید و مطالعه کنید حتی اگر مربوط به شغل و حرفه و زندگی تان نباشد !
پس این مقاله ناقص است . شاید بسیار ناقص !! ..با امید موفقیت و سلامتی همه ی شما ..